دسترسی

ارسال شده در توسط معینی
عابرشهر | AberShahr > پیاده مداری > دسترسی

دسترسی ایمن و راحت به فضاهای مورد نیاز کودکان نیز از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد امروزه بسیاری از این دسترسی ها با توسعه خیابانها و اتوبانهای شهری حتا در سطح محلات نه تنها برای کودکان بلکه برای بزرگسالان به خطر افتاده است. اغلب بدون خودرو امکان دسترسی به مکانهایی که قبلا با پیاده می شد به آن مکانها رفت و آمد کرد، دیگر کمتر وجود دارد

man1

بر طبق آمار منتشره در طول روزهای هفته جمعیت منهتن به3,049,000 نفر افزایش می یابد. این جمعیت متشکل از1,046,000 نفر ساکنان محلی، 116,100 نفر کارگرانی که در رفت و آمدند، 374,000 نفر سفرهای روزانه ساکنان محلی، 70,000 نفر دانشجو، 404,000از بازدیدکنندگان غیر شهری و 17,000 بیماران برای مراجعه به بیمارستان را تشکیل می دهند. در مجموع 2,060,000 نفر نیاز به سفر روزانه برای ورود و خروج به منهتن را دارند.

با وجود آنکه اکثر مردم منهتن از وسایل حمل و نقل عمومی نظیر مترو، اتوبوس، دوچرخه، تاکسی و راه رفتن برای سفرهای روزانه استفاده می کنند اما تنها 16 درصد از آنها برای رفت و آمد و کار به منهتن از خودرو شخصی استفاده می کنند و این کمترین درصد استفاده از خودرو شخصی در شهرهای ایالات متحده آمریکااست. اما یکی از مهندسین بزرگراه در مقاله ای با محاسبه ساده ای پیش بینی کرده است که اگر همه مردمی که به منهتن بطور روزانه تردد می کنند ازخودرو شخصی استفاده کنند این جزیره نیاز به 48 پل دارد

man2

به گفته مهندس بزرگراه ونکوور، مت تیلور[1]، جزیره منهتن که در قلب شهر نیوریورک قرار دارد به 48 پل جدید که هر کدام دارای هشت خط ترافیک باشند، نیاز دارد تا سفرهای روزانه بیش از 2 میلیون نفر را برای رفت و آمد به منهتن را تامین کند.در شرایط ایده آل، یک خط تنها می تواند در حدود 2000 وسایل نقلیه در ساعت  راانتقال دهد. وی با احتساب تردد دو میلیون روزانه به این جزیره در یک دوره چهار ساعته، نیاز به 48 پل 8 خطه جدید و حدود 24 مایل مربع فضا برای پارک اتومبیلها در این منطقه است

تیلور محاسبه کرده که این فضا معادل مساحت منطقه منهتن می باشد لذا می باید برای ساخت یک پارکینگ زیرزمینی معادل خود منهتن در زیر این منطقه ساخته شود تا همه امکان تردد با خودرو را به این ناحیه را پیدا نمایند. البته حتا اگر این تعداد پل و جاده خیالی ساخته شود امکان دسترسی دو میلیون خودرو به پارکینگ زیر زمینی ااز طریق این جاده ها هرگز وجود نخواهد داشت.این یک مقایسه ساده دسترسی به حمل و نقل عمومی و خودرو شخصی است به عبارت دیگر، منهتن به سادگی وجود نخواهد داشت اگر همه مسافران آن از خودرو شخصی خود بخواهند استفاده نمایند.[2

لذا بحث دسترسی  اگر تنها با خودرو انجام شود فاجعه آمیز و کاری غیر ممکن است به خصوص که همه از امکان داشتن خودرو شخصی بر خوردار نبوده ضمنا قادر به رانندگی هم نیز نیستند

[1] Matt Taylor, An Auto-Oriented Manhattan, Dec, 2014

 http://mtayloranalysis.wordpress.com/2014/12/09/an-auto-oriented-manhattan/

[2]  Joseph Stromberg , Manhattan would need 48 new bridges if everyone drove. Here’s what it would look like, on December 10, 2014

http://www.vox.com/2014/12/10/7372787/manhattan-bridges

معینی
smmoeini@gmail.com
سلام، به عابر-شهر خوش آمدید. اینجا وبگاه شخصی سید محمد مهدی معینی فارغ التحصیل دکترای شهرسازی با گرایش برنامه ریزی شهری از دانشگاه نیوکاسل-انگلستان است. تحصیل و زندگی در شهرهای اروپایی و آمریکای شمالی همراه با بیش از 20سال سابقه کار اجرایی و پژوهشی در مدیریت شهر تهران تجربه ای بس گرانقدر است که امیدوارم بتوانم از این طریق حاصل آنرا به دیگران انتقال دهم.